Therapie bij angstklachten

Gegeneraliseerde angststoornis

De gegeneraliseerde- angststoornis (GAS) kenmerkt zich door een aanhoudende angst en zorgen over allerlei, vaak alledaagse zaken. De zorgen leiden tot gevoelens van spanning en angst. Nu heeft iedereen wel eens last van piekeren en is iedereen wel eens gespannen of angstig. Het verschil is dat GAS-patiënten vaker, en langer, in een dergelijke gemoedstoestand verkeren omdat ze meer gevaren zien en omdat ze meer moeite ermee hebben het piekeren te beheersen. Ze zijn voortdurend bezig met het anticiperen op mogelijke problemen.

Sociale angststoornis

Een sociale angststoornis is een aanhoudende angst negatief beoordeeld te worden door andere mensen in sociale situaties. De angst voor een negatieve evaluatie heeft betrekking op hoe men op sociaal vlak op de ander overkomt (bijvoorbeeld angstig, zwak, raar, onbenullig, saai, intimiderend, vies, incompetent of niet aardig). Patiënten vrezen dat zij zich op een bepaalde manier zullen gedragen of op een bepaalde manier zullen overkomen die een negatief oordeel uitlokt, bijvoorbeeld een ‘domme’ opmerking maken, iets ongepast zeggen of iets uit handen laten vallen. Daarnaast vrezen ze een negatief oordeel vanwege het laten zien van angstverschijnselen in sociale situaties zoals blozen, trillen, zweten of over woorden struikelen.

Een van de effectiefste vormen voor behandeling van een sociale angststoornis is cognitieve gedragstherapie. De behandeling richt zich op het veranderen van de in stand houdende psychologische mechanismen: dysfunctionele cognities, zelfgerichte aandacht en veiligheidsgedrag. Cliënten worden tijdens zogenoemde gedragsexperimenten aangemoedigd gevreesde sociale situaties op te zoeken, terwijl ze hun aandacht naar buiten richten en hun veiligheidsgedrag achterwege laten. Vervolgens wordt er onderzocht of hun negatieve aannamen ook werkelijk uitkwamen.

Separatie angst

Separatie angst wordt gezien als een evolutionair bepaald gedragsrespons. Zo hebben baby’s tussen 9 en 13 maanden de neiging te gaan huilen als de verzorgende ouder uit het zicht verdwijnt. Naarmate kinderen ouder worden, gaan ze zich autonomer door de wereld bewegen en gaan ze meer zaken gescheiden van hun ouders doen. De separatieangst neemt dan geleidelijk aan af, maar kan af en toe weer intensiveren als zich een ingrijpende levensgebeurtenis voordoet, bijvoorbeeld wanneer een kind voor het eerst naar de basisschool gaat, iemand in de naaste omgeving overlijdt, de ouders gaan scheiden of ernstig ziek worden. Separatieangst lijkt dus een normaal, biologisch verankerd mechanisme, maar er zijn kinderen, adolescenten en volwassenen die overmatig angstig en gespannen reageren in situaties die hen scheiden van belangrijke hechtingspersonen.

Paniekstoornis

Het belangrijkste kenmerk van de paniekstoornis is de paniekaanval, een duidelijk afgegrensde periode van intense vrees of spanning die zowel kan optreden vanuit een rustige als vanuit een angstige toestand en zonder dat er sprake is van daadwerkelijk gevaar. De aanval gaat gepaard met lichamelijke (bijvoorbeeld hartkloppingen, zweten, gevoel van stikken, trillen/beven) of cognitieve symptomen, die plotseling op komen zetten en binnen enkele minuten een climax bereiken.

Maak werk van je angstklachten

Gelukkig zijn er tegenwoordige effectieve behandelmethoden ontwikkelt om de angst weer de baas te worden. Graag help ik je bij dit proces. Om samen met mij aan de slag te gaan, kun je vrijblijvend contact met mij opnemen. We maken dan op korte termijn een afspraak.